CANÇÓM PASTORELA
Unha pastor se queixava
muit’ estando noutro dia
e sigo medês falava
e chorava e dizia,
com amor que a forçava:
“Par Deus, vi-t’ em grave dia,
ai amor!”
.
Ela s’estava queixando
como molher com gram coita,
e que a pesar des quando
nacera nom fora doita;
por em dezia chorando:
“Tu nom és se nom mia coita,
ai amor!”
.
Coitas lhi davam amores
que nom lh’eram se nom morte;
e deitou-s’ antr’ uas flores
e disse com coita forte:
“Mal ti venha per u fores
ca nom és se nom mia morte,
ai amor!”
.
DOM DENIS REI DE PORTUGAL (CANCIONEIRO-B 519 V 102)